groeien in geloof

Het verhaal van de stenen 
Bij het afscheid van Ronny van Renswoude wilde hij ons als gemeente het volgende verhaal meegeven: ‘Het is geen verhaal uit de Bijbel, maar het had er zomaar in kunnen staan.’ 
Jezus besluit op een goede morgen om een wandeling te maken met zijn discipelen. Als ze net onderweg zijn dan staat Jezus stil bij de bedding van een beekje. Jezus wijst naar de stenen en vraagt aan zijn discipelen: Willen jullie iets voor mij doen? Willen jullie allemaal een mooie steen uitzoeken en die voor Mij meenemen?  
 
De discipelen zoeken mooie stenen uit. Soms een grote en soms wat minder grote. Op een afstandje hoor je Petrus zuchten. ‘Een steen meenemen, wat een gedoe, loop ik daar straks te zeulen met zo’n steen.’ Hij zoekt even door totdat hij een mooi klein steentje vindt. Hij stopt die in de zak van zijn mantel en gaat bij de rest staan. Als iedereen klaar is lopen ze verder.  
 
Tegen het middaguur staat Jezus stil. Zeg zullen we hier gaan zitten? Nou dat willen ze wel en ze gaan in een kringetje bij elkaar zitten. Jezus zegt: ‘Pak nu eens die steen die je voor Mij hebt meegenomen en houdt die voor je in je hand.’ De discipelen pakken de stenen en houden die voor zich. Jezus kijkt omhoog naar zijn Vader in de hemel en zegt: ‘Vader wilt u van deze stenen brood maken.’ 
 
Al die stenen veranderen in brood. Andreas had een hele grote steen meegenomen en zit verlekkerd naar die enorme homp brood te kijken. Petrus is deze keer stil en kijkt beteuterd voor zich uit. In zijn hand ligt een klein stukje brood, net genoeg om zijn holle kies mee te vullen.  
 
Als iedereen het eten op heeft, staat de Here Jezus weer op. Hij stelt dezelfde vraag: Willen jullie allemaal een mooie steen uitzoeken en die voor Mij meenemen? Nou Petrus weet niet hoe snel hij de grootste steen moet pakken en meenemen. Als iedereen een steen heeft gaan ze weer op weg. Na een half uur lopen, sjokt Petrus achteraan met die enorme steen. Hij heeft het zwaar, maar hij denkt aan de maaltijd die hem straks te wachten staat. 
 
Als de zon bijna onder is stopt Jezus bij een meertje. Hij gaat zitten en de discipelen komen om Hem heen zitten. Petrus heeft de steen in zijn buurt liggen en kan niet wachten totdat ze gaan eten. Opnieuw vraagt Jezus om de steen tevoorschijn te halen en deze op hun hand voor zich te houden. Petrus heeft de grootste moeite om dat voor elkaar te krijgen. 
 
Dan zegt Jezus: ‘Pak nu die steen en gooi die steen zover mogelijk in het water.’ ‘Huh, wat is dat nou?’ zegt Petrus. ‘Gaan we niet eten?’ Teleurstelling, wanhoop, onbegrip, het is allemaal te zien aan het gezicht van Petrus. Jezus kijkt hem liefdevol aan en zegt: ‘Ik heb je toch gevraagd om een steen voor Mij mee te nemen?’ 
 
Zo mogen we als gemeente achter Jezus aan gaan om te doen wat Hij van ons vraagt. 
 
Met vriendelijke groet, 
Wouter Bos