groeien in geloof

Meditatie: Ga dan heen in vrede
Hij nam hen mee de stad uit,
tot bij Bethanië.
Daar hief Hij Zijn handen op
en zegende hen.
Terwijl Hij hen zegende,
ging Hij van hen heen
en werd opgenomen in de hemel… Lukas 24, vss.50 en 51
Het woordje VREDE heeft in de Meimaand altijd een bijzondere klank. Dat heeft alles te maken met de eerste dagen van deze maand en dan denken we vooral aan 4 en 5 Mei. Want op 4 Mei stonden wij stil. Slechts 2 minuten. Net lang genoeg om hen te gedenken die gevallen zijn, zowel in de tijd van de Tweede Wereldoorlog als in alle strijdtonelen die daarna nog gevolgd zijn. We hebben de vlag halfstok gehangen. En we zongen het Wilhelmus. Om de dag daarna te vieren dat wij allen samenleven in een vrij land. Op 5 Mei mocht de vlag dan ook weer hoog in top.

Zo vieren wij onze vrijheid en de vrede in ons land. Toch denk ik, dat er een behoorlijke schaduw ligt, met name over het woordje vrede. Dat komt niet in het minst door de voortgaande oorlog tussen Rusland en Oekraine. Wat gaat daar een dreiging van uit. Het kan je onrustig maken. En we zien dan ook, dat zelfs ons eigen kleine landje Nederland bezig is om het leger te versterken door allerlei nieuwe wapens aan te schaffen. Ons wapenarsenaal wordt dus groter. De slagkracht groeit. Maar of het daarmee ook vrede blijft, dat is nog maar de vraag. Want deze vrede wordt gedragen door de kracht van de afschrikking. En die werkt alleen dan, als degene die daar bang van zou moeten worden dat inderdaad ook is.

In de Bijbel wordt met vrede iets totaal anders bedoeld. Vandaar het thema van deze meditatie: Ga dan heen in vrede… Want vrede (Sjaloom) is naast een bepaalde toestand van volkomenheid en van heelheid vooral ook een wens en een gebed. Het is een zegengroet die je uitspreekt naar elkaar. En deze groet wordt des te belangrijker als het gaat om een afscheid, dat van langere duur kan zijn. Als Jezus dan ook afscheid neemt van Zijn discipelen, heft Hij Zijn handen op. En Hij zegent hen. Hij schenkt hen Zijn vrede. Hij wenst die toe, overlaadt hen daarmee; ja, Jezus bidt hen toe, dat zij heen mogen gaan in vrede. Op Zijn Woord. Want het is goed tussen Jezus en Zijn discipelen. Het is goed tussen de opgestane Heer en Zijn kerk. Omdat die kerk bevrijd is door het werk, dat Jezus heeft volbracht. Vrede heeft dan ook alles te maken met het herstel van de verhouding tussen God en de mens, die gevallen is als zondaar, maar die door het volbrachte heilswerk van Christus weer als gerechtvaardigde en geheiligde mens voor God kan bestaan.

Het is dan ook niet voor niets, dat wij aan het begin van iedere kerkdienst die belangrijke Zegengroet horen: Genade zij u en vrede van God de Vader, door Jezus Christus Zijn Zoon in gemeenschap van de Heilige Geest. Want zo mogen wij weten, dat wij welkom zijn in het Huis van God. Wie we ook zijn. En wat we ook gedaan hebben. Aan het einde van de dienst horen wij vervolgens de bekende afscheidswoorden: Ga dan heen in vrede en ontvang de Zegen van de Heer. Die Zegenrijke woorden klinken dus niet alleen in de kerk en in de ruimte van de kerk, maar gaan ook met ons mee, gewoon, het doordeweekse leven in. God laat Zich niet opsluiten op een bepaald terrein. Hij is betrokken op heel ons leven. En Hij laat dat horen en zien in alles wat Jezus zegt en doet.

Ook bij de Hemelvaart van Jezus horen wij van Zegen. Wij worden overladen met liefdevolle woorden van Genade en Vrede. Omdat het goed is. Omdat het verlossingswerk gedaan is. Omdat de weg vrij is, naar de Ander en naar elkaar. Daar hebben wij geen nieuw wapentuig voor nodig en ook geen sterk leger om ons te beschermen tegen wat of wie dan ook. De enige Die wij daarbij nodig hebben is Jezus Zelf. Ons wapen is Zijn Zegen. Want Hij heeft ons de vrede bereid.
Ds.Gerard Doorn