GKBS
Meditatie: Ga mee!!
Meditatie: Ga mee!!
Naar Psalm 122, 1e couplet
Hoe sprong mijn hart hoog op in mij,
toen men mij zeide: “Gord u aan
om naar des Heren huis te gaan!
Kom ga met ons en doe als wij!”
Het winterwerk-seizoen gaat weer beginnen. Als gemeente ontmoeten we elkaar dan ook traditiegetrouw op de Startzondag, ditmaal rondom het Thema: To Connect. Het is een thema dat alles te maken heeft met de verbondenheid die wij zoeken in onze gemeente: een verbondenheid met elkaar - dwars door alle generaties heen - en een verbondenheid met God. Want Hij is onze God als wij nog jong zijn en Hij is dat zeker ook als wij ouder zijn geworden. Nu heeft ook de Protestantse kerk in Nederland een jaarthema: Ga mee!! Met dit thema wil de PKN ons allen nadrukkelijk wijzen op al die mensen, die juist niet met ons meegaan. Zij blijven achter. Of in elk geval maken zij geen deel uit van de beweging die wij als kerk en als gemeente maken. Als gemeente zijn we immers onderweg in de richting van het Koninkrijk van God. En bij dit onderweg zijn past de gestalte van de pelgrim.
Psalm 122 is een bedevaartslied. Het is een Psalm die de eeuwen door juist door pelgrims is gezongen. Zij gingen op naar Jeruzalem, de stad van vrede. En zij bidden die vrede dan ook toe aan dat oord, waar eens de troon van David heeft gestaan. Ook Jezus is die gang gegaan. Als een pelgrim ging hij op naar Gods altaren in de Tempel te Jeruzalem. Als 12-jarig jochie stelde Hij Zijn vragen aan de schriftgeleerden en voelde Hij Zich thuis in het Huis van Zijn Vader. Vele jaren later zou Hij opgaan naar datzelfde Jeruzalem om Zich over te leveren in de handen van Zijn vijanden. Jezus zou daar sterven. De Zoon van David bleek het offer te zijn, dat God heeft gebracht voor u en voor jou en voor mij.
Als wij vandaag aan de dag dan ook naar de kerk toegaan, dan danken wij dat aan Jezus en aan het offer dat Hij heeft gebracht. Ondertussen kunnen wij bij onze kerk en bij onze kerkgebouwen dezelfde sterke gevoelens hebben, die de pelgrims van toen hadden bij de Tempel te Jeruzalem. Onze geestelijke huizen zijn ons wat waard. Daar hebben wij gerouwd en daar zijn wij getrouwd. We hebben daar onze kinderen laten dopen. En daar zijn we ook zelf als gezin vaak jarenlang naar de kerk toe gegaan.
En dan is daar die grote groep van mensen om ons heen. Ze zien ons gaan. Ze zien ons doen. En zij stellen hun vragen terwijl wij zingen: Kom ga met ons en doe als wij… Zingt u dat ook zo onbekommerd in deze tijd? We hebben ons huishoudboekje immers niet goed op orde. Er leven vragen die roepen om een antwoord. En we zien – als het goed is – allemaal uit naar dat moment, dat het allemaal weer is opgelost. Hoe kijkt u eigenlijk zelf naar de gemeente? En hoe denkt u dat God ons leidt? Zelf houd ik vast aan de oneindige trouw van God. En daarbij bouw ik op Zijn heilige Naam: Ik ben Die Ik ben en Ik zal er zijn. Aan deze God mogen we ons vasthouden. Hem mogen wij ook naderen in ons gebed. Om dan te vragen: Kom, Here God, ga met ons mee!! Dan trekken wij op, samen met U.
Ds.Gerard Doorn
