groeien in geloof

Gelukkig ben je, Simon Barjona!
Matteüs 16: 13 Toen Jezus in het gebied van Caesarea Filippi kwam, vroeg Hij zijn leerlingen: ‘Wie zeggen de mensen dat de Mensenzoon is?’ 14 Ze antwoordden: ‘Sommigen zeggen Johannes de Doper, anderen Elia, weer anderen Jeremia of een van de andere profeten.’

15 Toen vroeg Hij hun: ‘En jullie, wie zeggen jullie dat Ik ben?’
16 ‘U bent de messias, de Zoon van de levende God,’ antwoordde Simon Petrus. 17
Daarop zei Jezus tegen hem: ‘Gelukkig ben je, Simon Barjona, want dit is je niet door mensen van vlees en bloed geopenbaard, maar door mijn Vader in de hemel’.

Jezus is met zijn leerlingen weggetrokken van het centrum, naar een afgelegen gebied, richting de bronnen van de Jordaan, en vraagt Hij Zijn leerlingen: wie zeggen de mensen dat de Mensenzoon is?
Dan helpt het als we een goede omschrijving erbij pakken; wat is ‘de Mensenzoon’? Het bijbelgenootschap vat dit samen met: “In de meeste evangelieteksten is ‘de Mensenzoon’ een titel, en niet ‘gewoon’ een mens. In Daniël 7 treedt een gestalte op ‘die eruitzag als een mens’. Hij ontvangt uit Gods hand het eschatologische koningschap. Ideeën dat de Mensenzoon moest lijden en zou opstaan, waren in de joodse traditie niet bekend.”

Jezus werd dus ook gezien als een profeet, vanwege zijn boodschap van inkeer en oordeel, zijn manier van onderwijzen, zijn gelijkenissen en zijn wonderen. Hij wees deze titel niet af, maar gaf tegelijk aan dat Hij meer is dan een profeet.
Jezus vraagt meteen verder: ‘wie zeggen jullie dat Ik ben’? Petrus neemt weer eens het voortouw en verklaart ‘U bent de messias, de Zoon van de levende God’.
Als Petrus dat zegt, krijgt Hij van Jezus een bijzondere zegen: ‘Gelukkig ben je’. Die herkennen we uit Matteüs 5-7 met de Bergrede en uit Psalm 1, zoals: ‘Gelukkig wie hongeren en dorsten naar de gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden.’

Waarom is deze belijdenis zo belangrijk dat zelfs de kerk er op mag bouwen? Petrus krijgt dit geopenbaard van Jezus Zijn Vader in de hemel. Het komt over alsof Petrus ooit nieuwsgierig achter Jezus aan ging als leerling en net als de mensen dacht dat Jezus misschien een interessante profeet is, maar gaandeweg is hij een vriend van Jezus geworden. En in die vertrouwdheid met Jezus kan de Vader in de hemel dit aan Petrus duidelijk maken. In die vriendschap ligt de basis dat Petrus mee mag helpen de kerk van alle eeuwen op te bouwen. Jezus is verheugd dat Petrus Hem als Messias belijdt. Dit is een goed begin. Een stevige basis als een rots.

Maar Jezus is nog niet klaar met zijn onderwijs. Hij wil zijn vrienden vertellen dat Hij zal gaan lijden en gedood worden. Als Petrus dit wil stoppen en voorkomen wil dat Jezus gaat lijden, dan zegt Jezus niet; ‘goed idee - lijkt Mij ook beter’. Nee. Hij ontmaskert dit als een valstrik. Later zal Petrus ontdekken dat het niet anders kan - in gehoorzaamheid gaat Jezus zijn lijdensweg.

Hier ligt een prachtige uitnodiging voor ons in deze Veertigdagentijd - dat we optrekken met Jezus en steeds steviger weten dat Jezus Gods zoon is. De lijdende Messias die na drie dagen zal opstaan uit de dood. En niet ‘weten’ omdat we kennis verzamelden, maar omdat we bekend en vertrouwd raken met Hem. Dit omdat we Jezus volgen als vrienden, en op Hem gaan lijken.
Karin Timmerman