groeien in geloof

Meditatie
“Het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen.”
Op de tweede advent had ik een prachtig gesprekje met Viënna (van den Hoogen). Viënna is bijna 5. We hadden 7G en ze was meegekomen met haar moeder Hester. Aangezien het net Sinterklaas was geweest, vroeg ik wat ze had gekregen. Maar voor haar was dat helemaal niet belangrijk. Ze vertelde mij geschrokken wat voor rommel de goedheiligman met zijn maten had achtergelaten. Het belangrijkste was dat de rommel moest worden opgeruimd. “Wat een schat,” dacht ik.

Vandaag krijgen jullie de kersteditie van de Kerkwijzer. Veel van ons kerstgevoel heeft te maken met woorden als gezelligheid, familie en nostalgie. We verlangen vooral naar geen gedoe, geen ruzie en geen oorlog. Het is niet voor niets dat we onze huizen versieren in de donkerste maand van het jaar. Maar zelfs in het voorbereiden van kerst worden we al geconfronteerd met de rommeligheid.
Weer zijn onze kerstlichtjes in de knoop. Weer zijn we te laat met het kopen van kerstcadeautjes. Weer moeten we op het laatste moment ons kerstdiner verzinnen. Weer is er stevig meningsverschil over waar, wanneer en met wie we kerst gaan vieren. Onze verlangens naar gezelligheid, familiegevoel en nostalgie worden omgeven door ons rommelige leven. Onze “vredige” kerst wordt omgeven door een chaotische wereld.
Hoe mooi ons verlangen naar het juiste kerstgevoel ook is: de betekenis van kerst is veel minder rustig, vredig en gezellig. Kerst is juist ook het verhaal van Gods revolutie. God schudt aan de status quo, omdat Hij er niet oké mee is dat de rekening van een gebroken wereld wordt gelegd bij de mensen zonder geld, zonder macht, zonder aanzien. Dat de mensen die al in de goot van het leven liggen, nog een trap na krijgen van de mensen die hun leven zogenaamd op orde hebben.

“Het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen.” Dat is wat kerst is voor Johannes.
Het is voor mij één van de meest troostende woorden van het kerstevangelie: God is niet bang voor mijn rommelige bestaan. Ik hoef niet eerst alles uitgezocht te hebben. Ik hoef niet eerst alles opgeruimd te hebben. Ik hoef niet alles op orde te hebben. Het is in de rommel dat God in Jezus op mij afstapt. Hij wordt kwetsbaar als een kind, om ons zover te krijgen onze kwetsbaarheid onder ogen te komen. Om open en eerlijk te zijn tegenover Hem, onszelf en onze naaste.
Sela zong dat zo enorm krachtig:
Onze hoop ligt in een kribbe; deelt ons menselijk bestaan.
Ons menselijk bestaan is per definitie rommelig. Hoe krachtig is het dan om te weten dat God niet bang is voor de chaos. Dat kerst onderstreept dat Jezus niet schrikt van onze rommelige ziel, ons rommelige hart, ons rommelige leven, onze rommelige wereld.

Jezus heeft het geduld om met ons de kerstlichtjes uit de knoop te halen. En als sommige dingen in de knoop blijven, dan is er het geloof dat zelfs de lichtjes die in de knoop blijven nog steeds licht kunnen geven. Sterker nog: dat Hij, die het Licht van de wereld is, ons hoop blijft geven — een hoop die sterker dan de dood is.
Kerst is mogen geloven dat God heel ons menselijk bestaan omarmt. Zonder voorwaarden, zonder eerst te moeten opruimen. Al is ons leven rommelig als een stal — juist daar werd Jezus geboren. Juist daar werden Hem geschenken gebracht. Juist daar vonden mensen de ruimte om God te ontmoeten!
Ds. Karsten van Staveren