groeien in geloof

Meditatie 
Ook Christus immers heeft, terwijl Hij zelf rechtvaardig was, geleden voor de zonden van  onrechtvaardigen, voor eens en altijd, om u zo bij God te brengen. (1 Petrus 3: 18) 
Zoekend naar een laatste profeet voor de vierde avond van de cursus 'moderne profeten' beluister ik de podcast over het leven van Aleksej Navalny. U kent Navalny wellicht van de acute vergiftiging in een passagiersvliegtuig of van zijn moedige beslissing om in 2021 naar zijn Russische vaderland terug te keren, waar hij direct wordt opgepakt en begin 2024 in een strafkolonie om het leven wordt gebracht. Wat heeft die man bezield om terug te gaan en waarom liet zijn geliefde dat toe? Waarom strandden alle eerdere pogingen om zijn geest te breken? Wat hield hem in zijn leven op de been?   

Sinds enkele weken komen we met een groepje mensen bij elkaar om te luisteren naar enkele fragmenten van een podcast en om samen te leren van de levensgeschiedenis van mensen met moed. De avonden zelf of de voorbereiding ervan, zijn een verrijking van mijn invulling van de lijdenstijd geworden. Gebleken is dat je veel kunt leren van de levens van andere mensen, als je maar tot vragen komt. Waar haalden die zogenaamde moderne profeten hun kennis vandaan, hoe onderhielden ze hun kritische geest en waarom waren ze eigenlijk bereid om te lijden voor de waarheid? Wat maakte hen toch zo onverzettelijk en welke rol speelde hun omgeving daarin? Woorden als humor, liefde en geloof vallen geregeld bij de bestudering van hun levens. Ik leer van de podcast over Navalny dat hij in de gevangenis delen van de Bergrede op kleine briefjes had geschreven en memoriseerde, bijvoorbeeld:  

'gelukkig wie vanwege de gerechtigheid vervolgd worden, want voor hen is het koninkrijk van de hemel'.  
Dat geloof had hem in de laatste fase van zijn leven innerlijk vrij gemaakt. Het had zijn leven vereenvoudigd en had vreugde gebracht, een waar wonder als je vast wordt gehouden in een strafkolonie.     

Deze week volgen we Christus in Zijn lijdensweg en proeven we dat Hij Zijn leven weggaf uit een diepgevoeld besef van verbondenheid en liefde voor de mensen. Verlangend naar de aanwezigheid van enkele getrouwen zien we hem in eenzaamheid sterven aan een verachtelijk kruis. Deze lijdenstijd zie ik het niet alleen als een voorbeeld van moed en volharding, maar ook als Gods ultieme uitnodiging om eerlijk te zijn over alles wat ons hindert in de uitoefening van onze roeping én over het verlangen naar waarachtig mens – zijn. Ja, door deze rechtvaardige worden we, met inbegrip van al ons vallen en weer opstaan, tot voor God gebracht.   
Ds. Ruben Werrie