gereformeerde kerk

groeien in geloof

GKBS

Meditatie: Verhalen van hoop

Verhalen van hoop
Mozes zei: ‘De HEER heeft het volgende bevolen: “Er moet één volle omer bewaard blijven voor de generaties die na jullie komen, want zij moeten het brood kunnen zien dat Ik jullie in de woestijn te eten heb gegeven toen Ik jullie uit Egypte leidde.”’ Exodus 16:32

Waar heeft God jouw leven geraakt? Deel je dat ook met mensen om je heen? Het Bijbelvers hierboven komt uit de geschiedenis van het volk Israël in de woestijn. Ze waren bevrijdt uit Egypte en op weg naar het beloofde land. Ze waren nog niet zo lang onderweg. Er ontstaat onvrede. Zeg maar ‘verhalen van gebrek’. Het eten dreigt op te raken.

God geeft het volk vlees en brood. Vlees komt in de avond aanvliegen en brood (manna) ligt iedere morgen buiten het kamp op de grond. Iedere dag genoeg voor die dag. Het is een les van vertrouwen. Vertrouwd het volk de HEER dat Hij iedere dag opnieuw geeft? Hier raakt de HEER opnieuw het leven van de Israëlieten. Hij zorgt voor ze! Het is een verhaal van hoop.

Ze krijgen de opdracht om één volle omer manna te bewaren. Een flinke kruik vol, ongeveer 2,5 kg. Waarom? “Want zij moeten het brood kunnen zien dat Ik jullie in de woestijn te eten heb gegeven toen Ik jullie uit Egypte leidde”. De generaties na hen moeten kunnen zien dat God voor Zijn volk gezorgd heeft. Als een verhaal van hoop. Een zichtbare herinnering. Kijk maar, daar staat die kruik met manna. Dat is het brood dat God ons gaf toen we door de woestijn trokken, 40 jaar lang.

Verhalen van hoop helpen ons als we het zicht op God een beetje kwijt zijn. Je raakt er opnieuw door geïnspireerd. Het bemoedigd je. Als je hoort dat God zichtbaar en tastbaar aanwezig is geweest in levens van mensen.

Kent u van die verhalen van hoop? Waar God in uw leven zichtbaar en tastbaar aanwezig was. Geef die verhalen door. De mensen die het horen krijgen opnieuw weer hoop. Een kruik met manna is zichtbaar. Je kan het aanraken. Je zou zelfs aan dat brood kunnen ruiken. Je ziet dat het waar is. Je ruikt dat het waar is. Je kunt er niet omheen. Als kinderen of klein kinderen in uw huis rondlopen. Kunnen zij dan van die tastbare herinneringen zien? Iets, een beeldje, een foto, een schilderij, dat herinnert aan een moment dat God uw leven heeft aangeraakt. Dat u merkte dat God trouw is.

Volgens mij helpt dat in het levend houden van ons geloof in God. Dat we ons steeds weer realiseren dat God zich naar ons uitstrekt. Zelfs als het volk Israël in opstand komt tegen God. Tegen die God die hen net had verlost van de Egyptenaren. Zelfs in die opstand strekt God zich uit naar hen. Dat mogen we doorgeven aan de volgende generaties. Doet u mee?
Ronny van Renswoude