GKBS
Meditatie: Vrede zij met jou!”
“Vrede zij met jou!”
Dit zei Jezus toen hij verscheen aan zijn leerlingen op zondagavond na zijn opstanding. Daarna zei hij het nog een keer tegen ze “Vrede zij met jullie.”
Hoe vaak wens jij iemand de vrede? Ik moet eerlijk bekennen dat ik deze bewoording niet vaak gebruik, het klinkt wat oubollig of formeel. Terwijl het in het Hebreeuws (‘shalom’) een doodnormale manier van begroeten is. Toen ik op zondag 6 juli werd bevestigd als ouderling kerkelijk werker jongeren had ik de gemeente natuurlijk kunnen begroeten met deze woorden. Toch denk ik dat mensen hier vreemd van op hadden gekeken wanneer ik in plaats van ‘goedemorgen’ jullie had begroet met ‘vrede zij met jullie’.
Terwijl we volgens mij in deze wereld zo ontzettend veel behoefte hebben aan vrede.
Die vredewens lezen we ook in Lucas 10 waar Jezus zijn leerlingen de opdracht geeft om de vrede voor de bewoners van een huis uit te spreken wanneer ze een huis binnentreden. In die tekst lezen we iets merkwaardigs, namelijk dat wanneer er in dat huis iemand woont die de vrede liefheeft, die vrede met hem zal zijn. En wanneer er niet iemand woont die vredelievend is, dan gaat de vrede niet verloren maar keert die vrede bij je terug. Alsof de vredewens een soort boemerang is. Je gooit hem uit en iemand kan hem vangen. Maar vangt iemand de vrede niet, dan keert hij gewoon weer naar je terug. Vrede bereik je dus nooit vanuit één kant, het moet aangegrepen worden. Net als een cadeau wat je eerst aangereikt moet krijgen én daarna aangenomen moet worden voordat je het daadwerkelijk in handen hebt.
Deze tekst leert ons ook dat je de vrede niet kunt opdringen. De mens moet ervoor open staan. Je kunt niet tegen iemands wil in de vrede opleggen maar hoogstens iemand de vrede wensen. Vrede kun je ook niet verspillen. Wanneer iemand de vrede niet wil hebben, komt de vrede bij je terug.
Zelfs God kan niet eenzijdig zorgen voor vrede in ons leven, wij moeten zelf die vrede willen, toelaten en aannemen. Pas dan kan er vrede zijn. Het is onze keus of we willen leven in vrede. Net als Gods vergeving en genade. Die hebben we van hem ontvangen maar we moeten het nog wel eerst aannemen voordat de genade in ons kan leven. Vergeving van iemand aannemen kan pas wanneer jij ook vergeving aan iemand anders schenkt.
Wil jij vrede aannemen?
En waar zou jij vrede in jouw leven in willen hebben?
Vrede in je relatie. Vrede in je werk. Vrede op school. Vrede in het leven van je kinderen. Vrede in je omgang met God. Vrede in je dromen en ambities.
Jezus vertelt ons dat hij ons vrede wenst. Hij kan zorgen voor die vrede wanneer wij dit aannemen. Zo mogen wij ook anderen vrede wensen. Dit kun je heel letterlijk uitspreken met de woorden “vrede zij met jou” maar je kunt het ook doen door er voor iemand te zijn en vrede te brengen. Door Jezus’ boodschap van liefde praktisch handen en voeten te geven. Door vrede uit te stralen zodat mensen aan je zien dat er vrede heerst in jouw leven.
Ik vind het zo ontzettend aantrekkelijk wanneer iemand leeft in vrede. Dit kun je merken doordat iemand bijvoorbeeld niet op zoek is naar confrontatie, naar verdeeldheid, naar meningsverschillen of naar het behalen van eigen gelijk. Maar dat iemand juist op zoek is naar wat ons bindt en wat ons samenbrengt.
Bij de uitgang van de kerk na de dienst kreeg ik ontzettend veel wensen van welkom en succes. Voor mij waren dit allemaal vredewensen. En ik wil ze aannemen want ik houd van vrede en ik heb vrede nodig in mijn werk en in mijn leven. Ik dank iedereen voor deze lieve, mooi en bemoedigende woorden. En ook ik wens jullie en jou:
Vrede voor jou….(tenminste, als je dat wilt)
Gertjan Kant
